Slecht weer Hoge kust

Maandag 6 juli (naar de Hoge Kust)
Bij het opstaan hoor ik het al ... regen. Niet fijn! Het is ook een stuk frisser geworden, dus ik doe het kacheltje in het huisje maar even aan. Anders wordt alles zo klam. Gelukkig is het sanitairhuis vlakbij, dus ff snel zonder plu naar de overkant. Was het gisteren zo mooi, nu is alles grauw. Na het ontbijt pakken wij de auto weer in  ... in de regen!
Ben je toch nog nat ... grrr!
Tegen 9 uur nemen we afscheid van eigenaresse Marlies, met haar had ik een paar keer gemaild. We complimenteren haar met de camping. Mooi gelegen en alles ziet er keurig en opmerkelijk verzorgd uit. Typisch Nederlands!
Via smalle weggetjes rijden we naar de snelweg richting Örebro. We hopen, omdat het nog stil en wat mistig is onderweg, misschien elanden te kunnen spotten. Maar helaas! Ook voor hen is het blijkbaar te slecht weer!
Het regenfront heeft een behoorlijke omvang, want de dagrit van bijna 600 kilometer rijden we nagenoeg in de regen. Echt jammer. Het is ook vermoeiend rijden. Hier in Zweden maken ze veel gebruik van passeerstroken op provinciale wegen. Reuze handig, dat wel, want hierdoor hebben we vaak de mogelijkheid om,  de vele vrachtwagens die op de weg zijn, in te halen. Maar tijdens die inhaalmanouvres zie je soms geen steek door het vele water wat van de vrachtwagens, maar vooral van het asfalt, opspat. Hier geen mooi ZOAB dus.
Onderweg koffie drinken is er niet bij met dit weer, dus doen we bij de McDonalds in Gävle maar een bakkie. Meteen diesel getankt en hopsakee, daar gaan we weer. Gelukkig kunnen we af en toe van stuur wisselen, anders is de lange rit onder deze weersomstandigheden geen pretje.

Tegen 18.00 uur arriveren we op camping Snibbens in Ramvik. We zitten in het hoogst gelegen huisje en kijken over de andere huisjes en het kampeerterrein zo op het meer. Op de bonnefooi gaan is in het hoogseizoen toch lastig. Alle huisjes zijn hier nu bezet. Dat was ook het geval op de Nederlandse camping van gisteren.
Het is wonderwel net even droog als we de bagage naar het huisje brengen. De auto kan er niet helemaal komen. Daarna begint het weer te regenen. Gelukkig zitten wij met de spullen al lekker binnen, en hoeven we niet door de regen naar het toilet en douche. Deze voorzieningen zijn allemaal in ons huisje aanwezig. Jammer genoeg is de wifi verbinding wel waardeloos hier. Bij flarden en heel kort. We zullen een paar keer naar de receptie moeten lopen voor goed ontvangst.

Dinsdag 7 juli (een beetje een regendag)
Helaas geen fietsweer. Ook voor vandaag was er door ‘Meteo Sverige’ weer regen opgegeven. We gaan er maar met de auto op uit om de Hoge Kust te verkennen. We zien donkere wolken hangen boven de toch wel redelijke bergen in deze regio. Niet te vergelijken met Noorwegen natuurlijk, maar toch. We bezoeken als eerste het kustplaatsje Norrfällsviken, helaas in de motregen, dus met plu. Daarna rijden we door naar Bönhamn. Dit is een veel leuker plaatsje en hier is het gelukkig een paar keer droog.
De roodbruine huisjes rondom het haventje zien er heel gezellig en sfeervol uit. Bij de aanleghaven voor jachten kijken we een tijdje naar een koppel meeuwen die hun 3 jongen verdedigen. Ze liggen heel onopvallend in het nest op het strand (bijzondere plek trouwens) en er komt een vrouw aangelopen. De meeuwen gaan behoorlijk tekeer en maken een paar keer dreigende duikvluchten om de vrouw te waarschuwen. Op dat moment wisten wij dat er jongen zouden moeten zitten. En ja hoor .. we ontdekken ze, drie kleine gecamoufleerde pluizenbollen tussen de graspollen. Leuk om te zien. Ze lopen even wat rond en gaan dan gauw weer op het nest zitten. Waarschijnlijk op commando van pa en ma, want die zijn flink in de weer. En ach wat leuk, ... de wolken pakken zich weer eens samen en er komt weer nattigheid uit. Mmm. We gaan maar eens verder kijken.

De omgeving is echt prachtig, veel eilandjes, meertjes en inhammen vanuit zee, maar het oogt allemaal toch mooier en vrolijker als het zonnetje zou schijnen. Echt jammer hoor!
We zoeken even later nog naar een visstek, maar de steigers die we zien horen allemaal bij huisjes die aan het water liggen. Dus privé. Dat gaat ‘m niet worden helaas. Via een mooie route rijden we weer terug naar de camping.

Woensdag 8 juli (fietsen!)
Wonderwel begint deze dag goed! Het is een stuk lichter buiten dan de afgelopen dagen. Tegen de tijd dat de campinggasten allemaal een beetje wakker worden gaat zelfs de zon schijnen. Wauw, wat een happening! Na het ontbijt prepareren we ons op onze eerste fietstocht. Het zal weer wennen zijn, want er zijn haast geen rechte stukken weg hier. De regenjacks gaan mee, want ze geven voor de middag toch wel weer regen op. Het weerhoudt ons in ieder geval niet. Wij gaan fietsen!

We rijden richting de plaats Kramfors over de provinciale weg. De wegen zijn hier wat breder, dus we hebben een redelijk strook asfalt om op te rijden. We nemen een ongeasfalteerde weg die ons langs bossen en boerderijen leidt. Op deze manier hebben we haast helemaal geen last van het verkeer. Uiteindelijk komen we uit in Kramfors. Het is even zoeken naar de plaatsnaamborden, daar zijn ze niet zo scheutig mee hier. We vinden uiteindelijk een verwijzing en we gaan een brug over. Via de andere kant van het water (inham zee) rijden we weer terug. Bij het kleine plaatsje Mariestad wil ik een foto maken, dus ik wil keren om een stukje terug te rijden. Het asfalt is hier behoorlijk slecht dus hier al rekening mee houdend heb ik mijn ene voet al uit de clips gehaald. Wat er precies gebeurde weet ik niet meer, maar waarschijnlijk door mijn zware stuurtas maak ik een bepaalde draai waardoor ik mijn evenwicht verlies, mijn band weg schiet op het losse grint en ik precies de verkeerde kant opval.
En laat mijn linkervoet nu nog wel in de clip van het pedaal vastzitten, dus ik kan ook niets meer uithalen. Het is secondenwerk. Opeens lig ik op het asfalt, wat grotendeels slecht was door veel oneffenheden en kiezels. Gevolg: een behoorlijk geschaafd linkeronderbeen wat bloedt. Het stuur is in mijn bovenbeen gekomen dus dat zal wel een prachtige mooie blauwe plek gaan geven. Zo ook op mijn beide onderarmen en linkerheup. Gelukkig geen bloedingen verder, maar wel pijnlijk. Met een papieren zakdoekje en water uit de bidon maak ik de wonden op mijn been wat schoon. Pleisters was ik helaas vergeten mee te nemen. Jammer dat ik mijn arm- en beenstukken eerder af had gedaan, anders waren de verwondingen wel mee gevallen.
Wat een ontzettend stomme val, ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, en dat alles voor een lullig fotootje. Maar ja, het is nou eenmaal gebeurd. Ik kan er alleen maar weer van leren. Gelukkig hoef ik morgen niet naar het strand .. haha!

Hoe dan ook ... we moeten toch weer verder, dus we stappen weer op de fiets. We zien in onze ooghoeken een grijze regenlucht aankomen. En ja hoor, binnen een half uur rijden we in de regen. Dat kan er ook nog wel bij! Regenjassen aan en doortrappen maar. Er volgen nog een paar pittige klimmetjes en ik heb toch wel last van mijn been, de wondjes trekken behoorlijk. Maar de regen erop is eigenlijk toch wel lekker!
We gaan het water weer over en moeten een megabrug trotseren. Tjonge, wat is dat ding steil zeg, we komen amper boven. Maar we hebben karakter en we redden het, ook al stonden we bijna stil!
We komen uit bij de provincialeweg (nr. 90). Vanaf hier zal het nog een dik half uur fietsen zijn naar de camping schatten we zo in. En dat klopte redelijk. We zijn blij als we het bord van de camping zien. Bij de receptie (wifi) geeft onze Strava-app aan dat we 87.4 km hebben gefietst. Daar zijn we hartstikke trots op, maar we zijn wel helemaal leeg. En ik gehavend!

Donderdag 9 juli (alweer regen ...)
Bij het opstaan regent het flink en aan de laaghangende bewolking te zien blijft het voorlopig nog wel regenen. Echt balen! De 9e juli blijft zoals altijd een bijzondere dag. Mams is jarig, maar ook is het de overlijdensdag van pa. Nu alweer 7 jaar geleden, het is niet te geloven hoe snel de tijd gaat. Zo rond 10 uur bellen we naar mams. Ze heeft met Sandra afgesproken om even ergens te gaan winkelen.
Mams vraagt hoe het weer bij ons is, “super klote”, zeg ik, “regen, regen en nog eens regen, echt prutzooi hier”. Ja, we zitten echt helemaal in de verkeerde hoek van Scandinavië, het is hier goed mis. Met zulke harde regen kun je ook helemaal niets ondernemen. We zien iedereen op de camping met paraplu’s en regenjassen lopen. Geen één kampeerder vindt dit leuk, daar troosten we ons dan altijd maar mee, .. we zijn niet de enigen!
Tegen 12 uur rijden de meeste campers het terrein weer af. Zij ontvluchten de regen. Wij besluiten toch maar om er nog even op uit te gaan. We moeten immers ook nog vers brood halen. In de regen rijden we naar de plaats Hörnosänd, ongeveer een klein half uurtje rijden hier vandaan. En laat het daar nou droog zijn! We zien zelfs de zon nog even als we door het centrum lopen. De regenjassen kunnen uit! Als we op de camping terug komen pakken we meteen grotendeels de auto al in. Ook hier in Ramvik is het nu droog. Morgen is de voorspelling ook weer regen, dus dan is het handig als er al wat bagage, die we toch niet meer nodig hebben, in de auto zit. Alle huisjes zijn weer bezet en er wordt door onze nieuwe buren zelfs een bbq aangestoken. Wij eten ook buiten, spinazie met zalm. Heerlijk. Later trekt het weer dicht en gaat het weer een beetje miezeren. Ik ga mijn verslag verder afmaken en plaats nieuwe foto's op het blog.

Morgen weer verkassen. Ook weer leuk ...